Кәсібилік деңгейі жоғары болған сайын, маман иесі мақсатын анығырақ және саналы ұғады, сонымен қатар өзінің іс-әрекет мағынасын. Мақсат жайлы сұрақ өте маңызды сұрақ деп айтқан танымал философ және педагог Г.Гурджиевпен келіспеуге болмайды. Адам өзіне өзінің мақсатын анықтамайынша, ол бірдеңені «істеуді» бастай да алмайды. Мақсатсыз бірдеңені «істеу» қалай болуы мүмкін? «Істеу» ең алдымен мақсатты білдіреді. Сондықтан білім беруде жас отандық тәжірибелік психологияда оның іс-әрекетінің мақсатын парасатты іздестіру жүргізілуде. Балалық шақтағы мәселелер бойынша отандық және шетелдік әдебиеттерді меңгеруге негізделе, негізгі мәселелерді, қиындықтарды, табыс пен табыссыздық, сенбеушілік, тәжірибелік психологтердің көңілдері қайтуды талдау, бекітуге болады, психологиялық қызметтің мақсаты, сонымен қатар тәжірибелік психологтың де балалардың психикалық және психологиялық денсаулығы.Тәжірибелік психолог қазіргі кездегі білім беруді, кез келген оқу-тәрбие бағдарламасы және балалар мен оқушылардың психикалық және психологиялық денсаулығын сақтауға және нығайтуға қажетті шарттарды қамтамасыз ету көзқарасы бойынша жүйені бағалайды. Осындай жағдайда ғана шынымен де ол дамып келе жатқан тұлға және индивид сияқты баланың қызығушылықтарын ұсынады және қорғайды. Әрине, баланың денсаулығы көптеген факторларға байланысты: дұрыс тамақтану, күн тәртібі, таза ауада серуендеу, қозғалыс белсенділігі, шынықтырушы процедуралар, отбасыда және балалар білім беру мекемелерінде психологиялық комфорт және т.б. Сондықтан балалардың денсаулық мәселесі — комплексті және көп аспектілі мәселе. Ол зерттеушілерді қызықтырған және қызықтырады ғылымның және тәжірбиенің: медиктер, философтар, әлеуметтанушылар, экологтер, педагогтар, психологтер, физиологтер және т.б. Бұл мәселені түсінуге және шешуге түрлі бағыттар бар. Тұтастай алсақ, барлығы мойындайды, адамның денсаулығы өмірлік күштің толық көрінуімен мінезделеді, өмірлік сезімнің қуаныштылығынан, әлеуметтік белсенділіктің жан-жақтылығы мен ұзақ өмір сүрушілігі және тұлға дамуының гармониясынан. Бірақ сондай денсаулыққа жету және оны сақтау – осы мәселе. Ересектер жиі емес ойланады, қандай құндылық үшін болашақта бүгінгі бөбек, бала, жасөспірім, жас бала өмір сүреді, не арқылы табады немесе өзінің өмір сүруінің мәнін ендігі табады. Н.А.Бердяевтің айтқанына құлақ салу пайдалы, ол айтқан: «өмірдің жоғарғы мақсаты экоеомикалық және әлеуметтік емес, рухани. Халықтың айбындылығы, оның адам тарихына қосқан үлесі мемлекеттің құдіреттілігі мен экономиканың дамымауынан анықталмайды, оның рухани мәдениетінен анықталады».Сондықтан психологиялық қызмет іс-әрекетінің мақсаты әр баланың рухани дамуын, психологиялық денсаулық негізінде жатқан оның рухани комфорттылығын қамтамасыз етуші психолого-педагогикалық шарттарды құру болып табылады.Сонымен, баланың денсаулығына мектепте оның тек танымдық қажеттіліктерін ғана қанағаттандырмай, сонымен қатар қарым-қатынаста әлеуметтік қажеттіліктер, өзінің адамгершілігіне сыйлаушылықтағы психологиялық қажеттіліктер, оның сезімдері және ұайымдары, қызығушылығы мен қабілеттері (оқу іс-әрекетінде ғана емес). Руханилық өзінен өзі тумайды. Психологиялық денсаулықтағы қамқорлық өзіне баланың ішкі әлеміне зейінін, оның сезімдері мен ұайымдары, құмарлығы мен қызығушылығы, қабілеттері мен білімі, өзіне, құрбыларына, қоршаған әлемге қатынас, болып жатқан отбасылық және қоғамдық жағдайлар, осы өмірді қосады. Ересектерге баланың өзін-өзі түсіну, өзін-өзі қабылдау және қоршаған адамдардың гуманистік өзара контекстінде өзін-өзі дамыту құралдарымен және мәдениеттілік, әлеуметтік, экономикалық, қоршаған ортаның экологиялық реалдылығын меңгеруге көмек көрсетуі керек; осы өмірдің әдемілігі мен қиындығын көру; қандай да болсын өмірге қуануға үйрету; өзіне-өзі қожайын болу. А.Ф.Лосевті тыңдасақ, оның айтуынша: «тұлға жалғыздық пен қайталанбастық болып келеді, бұл сана, ойлау, сезу және т.б. ұстаушысы ғана емес, сондай-ақ субъект болады, өзін өзі өзімен және өзінің қоршаған ортасымен сәйкестендіреді». Сонымен, білім берудегі психологиялық қызметтің негізгі мақсаты мектепке дейінгі және мектеп жасындағы баланың психологиялық денсаулығы болып келеді. Ол психикалық денсаулықты атайды, бұның негізін баланың барлық онтогенез кезеңіндегі толыққанды психикалық дамуы құрайды.