Абылай хан (1711-1781)—қазақтың ұлы ханы, мемлекет қайраткері, қолбасшы және дипломаты. Арғы тегі Жошы хан, бергі бабалары Қазақ ордасының негізін салған Әз-Жәнібек, кейін ер Есім хан, Жәңгір хан. Абылай—Жәңгір ханның бесінші ұрпағы. Жәңгірдің екі әйелі болған: біріншісі—қазақтан уәлибақы, қалмақтан—Тәуке хан туады. уәлибақыдан Абылай. Абылай жекпе-жекке шыққанда жауы шақ келмейтін батыр болған. Тұтқындарды аямай жазалағандықтан «қанішер Абылай» атанған. Абылайдан—Көркем уәли, одан—Абылай (Әбілмансұр) туады. ол «Ақтабан шұбырынды» жылдарында жетім қалып, үйсін Төле бидің қолында тәрбиеленеді. Ашжалаңаштықтан жүдеген өңіне, өсіп кеткен шашына қарап Төле би оған «Сабалақ» деп ат қойып, түйесін бақтырады. Жау гершілік заманның талабы Абылайдың ел өміріне ерте ара ласуына себепші болды. Бұқар, үмбетей жыраулардың мәлі меттеріне қарағанда, Абылай хан жиырма жасында қан майданда ерлігімен көзге түскен. Қалмақтың батыры Шарышты жекпе-жекте өлтіруі абыройының өсуіне себепші болады.