Жолдағы кедергілер
Ерте, ерте ертеде.. бір хан болыпты, хандығына баратын жолдың үстіне үлкен бір тас қойды да, өзі де хандығының терезесінен не боларын қарауға отырды. Таң атқаннан сол елдің ең бай саудагерлері, ең мықты
караваншылары, хандықта жұмыс істейтін қызметшілері бір бірдеп хандыққа келе бастады. Жолда жатқан тас олардың өтіп-жүруіне кедергі жасаса да,
айналып жүре берді. Кейбірі ханға тастың қандай ыңғайсыздық тұғызып тұрғанын да айтты: елден соншалықты салық жинаса да, жолдарды жөндей алмағаны қандай жаман! Бір кезде бір кедей адам келіпті. Хандыққа жеміс- көкөністерді әкеліпті. Сыртыңдағы сүмкелерді жерге қойып, тасты терлеп- тепшеп сантиметр-сантиметр жолдың шетіне қозғай бастады. Бір сағат ішінде әрен қозғай алды. Сүмкелерін сыртына алып, енді әрі қарай жүре берейін дегенде бұрын тас тұрған жерде бір сандықты көреді. Ашып қараса, сандық алтынға толы екен. Ең төбеде болса ханның хаты: ―Бұл алтындар тасты жолдың шетіне алып тастаған кісіге менен бір сый‖.
―Жолымыздағы кедергілер өміріміздің одан әрі жақсаруына бір мүмкіндік‖