Түлкі мен қырғауыл
Бір түлкі қалың ағашты аралап келе жатып, ағаштың басында отырған қырғауылды көреді де, жақындап келіп:
– Сәлеметсіз бе, қырғауылым, халың қалай? – дейді. Қырғауыл:
– Жақсы, өзің қалай тұрсың? – дейді.
Түлкі:
– Жерге түсіп сөйлессеңіз қайтеді, бір құлағым естімеуші еді? – дейді. Қырғауыл:
– Жерге түсуге қорқамын, жерде әртүрлі аңдар бар, бізді жеп қоюы мүмкін, – дейді. Түлкі:
– Әй, достым, биылғы заман бұрынғы заман емес, жаңа ғана келдім, бұйрық шығыпты, біреуге біреу зорлық қылмасқа, қой мен қасқыр бірге жүрсін, түлкі мен тауық бірге жүрсін деген, – дейді. Қырғауыл:
– Жақсы хабарыңыз бар екен, рақмет, достым! Мына жақтан бір иттер келе жатыр, оларға да хабарыңызды айтыңыз, естісін, – дейді. Ит деген сөзді естіген соң, түлкі алды-артына қарамастан қаша жөнеледі. Қырғауыл:
– Қайда барасың, түлкім, бұйрықты ұмытып кеттің бе? – дейді. Түлкі:
– Кім біледі, бұйрықты ол естімеген шығар, – дейді міңгірлеп.