ҚОЖАНЫҢ АЙДЫ АСПАНҒА ШЫҒАРУЫ
Бір күні түнде Қожа шөлдейді. Құдықтан су алып, ішпек болады. Құдыққа қауға салады. Қауғасы құдықтың шегіне ілініп қалады. Әрі-бері тартып, шығара алмайды.
Сонан кейін Қожа:
– Бұған не болды екен? – деп, еңкейіп, құдықтың түбіне үңіледі. Онда айдың сәулесін көреді. Сонан соң:
– Е, қауғам, Айға ілініп қалған екен ғой, – деп ойлайды.
Сөйтеді де, құдықтың шеңберіне табанын тіреп, қауғаны бар пәрменімен тартып қалады. Қауғасы кілт шығып кетеді. Қожа шалқасынан құлайды. Құлап жатып, Қожа аспанда тұрған Айды көреді. Сонда ол:
– Уһ, не болсын, ол болсын, әйтеуір, Айды аспанға бір шығардым-ау, – дейді.