АЛТАЙ АРҚАРЫ (Ovis ammon ammon) — жүптұяқтылар отряды, қуысмүйізділер тұқымдасының бір түрі. 19 ғ-дың басында батыс және оңт. Алтай т-ларында кең таралған. Осы ғ-дың 70-жылдарында бұл тауларда ол жойылып кетті. Қазақстанда қазіргі кезде А. а. Күршім жотасында, Қалмашық өз-нің жоғарғы ағынындағы биік тау беткейлерінде және Бұқтырма бөгенінің солт.-шығыс жағындағы тауларда тіршілік етеді. Негізінен, теңіз деңгейінен 800 — 3000 м биіктіктегі тау шалғындарында мекендейді. Жазда таудың альпі және субальпі белдеулерін мекендесе, күз түсе тау етектеріне қарай қоныс аударады. Қошқарының шоқтығының биікт. 125 см-ге, мүйізінің ұз. 129 см- ге дейін жетеді. А. а. дәнді дақылдармен, шөптесін өсімдіктермен қоректенеді. 3 жаста жыныстық жағынан жетіледі. Қазан — қарашада күйлеп, сәуір — мамыр айларында төлдейді. Әдетте жалқы қозы туады. Қозысын келесі күйлеу мерзіміне дейін емізеді. А. а. — өте бағалы аң. Дәл қазір олардың Қазақстандағы жалпы саны 60 бастай болады. Саны азайып, таралу аймағы қысқарып бара жатқандықтан қорғауға алынып, Қазақстанның “Қызыл кітабына” енгізілген (1996).