Атаға еркелеп, атаны құр-меттеп айтатын сөз. Атеке, мұндай қызықты бір кісі көргеннен көптіңкөр-гені жақсы емес пе, — деді Шоқан (С. Бегалин). Мен кеткесін, ата-жан, кө-рерсің құлдан қорлықты («Алпамыс»). Қас-қабағың мұнартүн, Айналайын, аташым (Ә. Дүйсенбиев). «Ататай, айтшы, айтшылап» ЬІрыс Қиякеңнің алдына тығыла түсті (С. Бегалин). Әңгімелеп әжемізге кей кеште, атаймен де әзілдесіп күлетін (Қ. Жармағамбетов).