Беймазаланып жан-жағына қарау, айналасына көз тастау, құлақ түру. Той болса, ел қатарлы бара алмаймын, жаутандап екі көзім алаңдаймын(Кенен). Ит үрсе де, есік тықыр етсе де елеңдеп сыртқа жарыса жүгіретін болды (А. Лекеров). Ұлжан өзі түгіл ең жақсы көрген баласы Абайдың қуанышына да ішкі бір елегізумен қарайды (М. Әуезов).