Сен болмасаң, бұл өмірден
Өтерім хақ тентіреп.
Құрығаным–жүрегіңнен
Таба алмасам мен тірек.
Өзің барда, жан құмарым,
Төрт құбылам сай менің.
Зымырайды арғымағым,
Алдын бермей бәйгенің.
Ішімді өртеп күйдіруде,
Аласұрған от құйын.
Жаралмасаң сүйдіруге,
Өмір құны көк тиын.
Ақыреттен не табамын,
Сені жатқа қиғанмен.
Сенсіз қайда жете аламын,
Боқ дүниені жиғанмен,
Ғашықтықтың дастанынан
Ғибрат алсаң сен егер,
Мейіріміңнің аспанынан
Титтей шуақ себе гөр?
Елесің кеп тіл қатқанда,
Жаным жылар шырқырап.
Ымырт түсіп, күн батқанда,
Жағылмай ма бір шырақ?
Күңіреніткен жердің жүзін,
Жүністі ая, жылатпа.
Сүйген жандай хордың қызын,
Жетсін десең мұратқа.
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ