КЕР ЗАМАНДА

Ұлар шулап үрейленсе, ұлы таудан аң қашар,
Ін түбінен індет шықса, іргесіне жалғасар.
Кер заманда бағыланның борсық сорып құйрығын,
Кер сиырдың емшегіне сұр кесерткі жармасар.
Аю көніп көкбөріге желкесінен жұлқыған,
Жылан шошып шегінеді шегірткенің сұрқынан.
Сүтке тойған бала мысық итке күліп мұртынан,
Кәрі бүркіт тышқан аулар жапалақтың жұртынан.
Теке артылып мегежінге қолаңсасы сасыған,
Қыршаңқы есек азынайды қотыр байтал қасынан.
Арыстанның терісіне жолай алмай жолбарыс,
Атан түйе тіксінеді өлген бура басынан.

НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *