Сарқылдаған қазандай қайнаса да зығырдан,
Өз дегенін істейді қаны қатқан сығырдан.
Шыңыраудың түбінде мөлдіреген су барда,
Көнек байқұс құтылмас шынжырлаған шығырдан
Бұғауды кеп бұзбаса құдіреттің пәрмені,
Бұлқынғанмен жетер ме бейшараның дәрмені.
Парықтамас бейнетті көк есекке бәрі бір,
Өлімтіктің өмірі көпке тимес жәрдемі.
Ел мұратын мансапқа сатқан надан не білер,
Жем іздеген тауықтай қоқыс көрсе емінер.
Жапалаққа жар басы заңғар шыңдай елестеп,
Көртышқанға жер асты самаладай көрінер.
Күпінгенмен құр босқа көрпең қайсы көсілер,
Жатқанменен тас батқан жауыр жамбас тесілер.
Қалың тобыр ішінен тани алмай қалдым ба,
Кешірім ет бар болсаң, еңіреген есіл ер!?
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ