Бұл пәниден қайтпаған қай пенденің меселі,
Шашымнан көп санасам шырмап алған кеселі.
Бақ мөлшері бармақтай, Тәңірі кімге жеткізер,
Соры бар жұрт қаншама маңдайында бес елі?
Тон бұйырмас кедейге көктен тері жауса да,
Байға құдай болысқыш артқан теңі ауса да.
Бұзауы өлген сиырдай тақыс тірлік тас желін,
Жібімейді жарлыға жездей қақтап сауса да.
Сардарынан күй кетсе, сарбаз күні не болар,
Қарақорым шатқалдан жол таба алмай омалар.
Кешегімді ойласам, бүгінгіме бойласам,
Көз алдыма келеді қарауытқан обалар.
Арғымақтар мертікті аузымен құс тістеген,
Алпауыттар түгеді тау қопарған күшпенен.
Тозған елге қырсықса, азған заман тап келер,
Кәрі төбет секілді өлі жүні түспеген.
Қайран қазақ ежелден қара суға семірген,
Аш-жалаңаш қалса да түңілмеген өмірден.
Аяз қысса, қазықта шырайналып сақылдап,
Буырқанған бурадай өз тізесін кемірген.
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ