Сөз тәттісі ақынның тілі ұшында,
Май тәттісі қарынның құрышында.
Жарқанаттың ұясы жарқабақта,
Ұлар құстың мекені ұлы шыңда.
Місе тұтқан өз орнын тірі жан жоқ,
Әлімсақтан алысып, жұлысуда.
Тәтті іздеген таңдайым удай ашып,
Өрт шалқиды өмірдің тынысында.
Замананың бұралаң, бұрысында,
Құламауға әркім де тырысуда.
Қу дүние қойсын ба қағыстырмай,
Бірі сырғып қиядан, бірі ұшуда.
Барған сайын қар жауып қабағынан,
Арқа-басы уақыттың құрысуда.
Өткенді айтсам өксік тұр көмейімде,
Теке қойдық кірменің шыбышын да.
Шашым кетті ұстаған уысында,
Басым кетті сілтеген қылышында.
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ