Құйындай ұйтқып, кағынам.
Шаппайды тұғыр арыған,
Аспайды толқын жарынан.
Ексең де,қанша сепсең де,
Өнбейді арпа тарыдан.
Нығарлап тықпалағанмен,
Артпайды астық қабынан.
Сынады найза сабынан,
Саңлақтың соры жабыдан.
Жараның ізі өшкенмен,
Өшпейді таңба қарыған.
Айналып күлге жатса да,
Қоламта қоздар табынан.
Қалпына келмес кейіп жоқ,
Қозғайтын болсақ арыдан.
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ