Қағып ап бір қымбатты
Мұңлы ырғақты,
Құйтымдай қоңырау-жүрек күмбір қақты.
Үзіліп кете ме деп үрейленем,
Кенеттен қағып қалсам бір күн қатты…
Көп жылдар құлағыма шалынбаған,
Сусап тұр балдай тәтті сарынға жан.
Самал жел,
Жалынамын, жеткізіп бер,
Анамның әлдилеген әнін маған?!.
НЕСІПБЕК АЙТҰЛЫ