..Дүбір болса жүретұғын шетінде,
Бұлбұл болып сайрап берген не тілде, –
Өлгеннен соң Жұматайдың суреті
Күліп тұрды газеттердің бетінде.
О, Жұматай!
Жер қойыны салқын, ә?!
Қайда кеттің мені тастап артыңа?
Бір құтылып
Құлдығынан
Тобырдың,
Боздағым-ай, жеттің бе әзер халқыңа?!
О, Жұмаға!
Жер қойыны салқын, ә?!
Музаң – үнсіз, Ләйлә аруын жоқтаған,
Көбейіп тұр күңкіл-шүңкіл оттаған:
Күнделікті газеттердің бетін де
Парақтауға қорқатұғын боп барам.
Күнді айналған Жер оранып тасқынға,
Ғалам жатыр –
Қасіретті һас тұлға –
Ақындарды абақтыға қамаған
Сталиннің
Суреттері
Астында –
Жатыр ғалам!
Қияметтік сапары –
Ажалымен бірге шыққан атағы –
Көк базарда,
Қазыналық билетке
Ол –
Сенің де
Суретіңді
Сатады!!!
Өзің кеше әлдилеген бөпе ғып,
АҚСҰҢҚАРҰЛЫ СЕРІК