Сені көріп тәуба қылам,
Әйтпесе –
Жанымды алар Әзірейіл – жан-жағым!
Күш – құдайда!
Жоқ қой, Һауа, қолда – түк,
Өңім түгіл, түсім бітті сорлатып,
Тамағымнан өтер емес қорегім,
Көзімді ілсем Миқайылды көремін.
Жүреді ылғи бізге тәртіп орнатып!
Алла үніне сел-дауылың қосылып,
Әзірейіл мен қасқырларың қоса ұлып –
«Салауат айт» – дейді Әзірейілдер,
Атып тұрам сонда ұйқымнан шошынып.
Ал, сен болсаң кеудең толы – күй тұма,
Жатасың бір маужыраған ұйқыда…
Сені көріп сонда есімнен танғаным!
Жанымды алар Әзірейіл жан-жағым:
Мына мендей кім көтеріп жүр екен
Салауаттың зілдей ауыр салмағын?!
Айтшы маған!
Қайда барып жан бағам?
Саған қарап таң қалам да,
Көкке қарап – сандалам…
ҺАУА:
Қойшы, ей, Адам!
Ая мендей Мұңлықты,
Айта көрме қайдағы жоқ сұмдықты!
Алаңы жоқ мынау дүрия Дүниеге
Ап келдің бе құлдықты?!
Ұмыт деймін қасіретті, шеменді,
Күн нұрымен жу күнаһар денеңді!
АҚСҰҢҚАРҰЛЫ СЕРІК