Пенза мені қарсы алды періште деп.
Жаным – көктем, жап-жасыл бейішке кеп.
Көз алдыңа келеді –
Жүрген кезде мекендеп алыс қырды,
Жүрегіңді жаулаған ағыс күллі.
Аға жоғын білгендей кіндігі бір
Мені тағдыр өзіңмен таныстырды.
Тілейтұғын тілеуің бекем ана
Қайда бармақ ер жігіт жеке-дара?
Қаталдығын қарашы мына өмірдің,
Сенде туған іні жоқ екен, аға…
Еңсемізді езіліп түсірместен,
Жүдеместен, бозарып, ісінбестен –
Ғұмыр сүріп келеміз. Жалғыздықтың
Не екенін тым жете түсінбестен.
Шыққан кезде жарыққа менің жырым
Жақсыларға сен бердің көрімдігін.
Жүріп келем құлатып алмайын деп
Ағалардың аманат сенім – жүгін.
Жүріп келем. Жүректен сыр ақтардым,
Естіп үнін бұлбұл мен бұлақтардың.
Талай пенде шалды да аяғымнан,
Талай жерде шалқамнан құлап қалдым.
АҚСҰҢҚАРҰЛЫ СЕРІК