Поэзия!
Ақынның алтын тағы!
Жендет оғы төбеңнен сартылдады…
Күн бұзылып, Жер беті салқындады,
Азап шекті-ау Ақынның жарқын жаны.
Чили – өртте.
Денесі жанып-ысып
Нерудасын іздейді алып-ұшып.
Бұл – оның мәңгі өлмейтін сағынышы.
Гүл иісі құрыған… Қан иісі…
Қайран Чили!
Отаны батырлардың!
Ошағы едің гүл – ару, шат – ұлдардың,
Хунта – Тозақ!
Өртімен лапылдадың!
Қайран, Чили… қиналып жатыр жаның:
Фашизм – азабы адамзаттың,
Фашизм – ажалы ақындардың!
Ақсұңқарұлы Серік