Тосып алдық жайып жанды,
Бөледік біз махаббатқа.
Сүйдік қатты, сусын қанды,
Шомды жүрек бір рақатқа.
Бірақ, балам, кешірерсің,
Жасамадым жұртша мен той.
Ер жетерсің, түсінерсің,
– Тойым менің алда, – деп қой.
Ат қойдым мен Дариға деп.
Ұнар ма бұл? Әзір білмен.
Сақтамадым ешбір әдеп,
Қоя салдым өз еркіммен.
Дариғашым, ер жетерсің,
Оқырсың бұл өлеңімді.
Келер күндер күле келсін,
Сүйейінші бөбегімді
ҚАСЫМ АМАНЖОЛОВ