Сен болсаң жапандағы жалғыз терек,
Кез болсам келе жатып мен тентіреп.
Жолаушы жалқы жүрген жатар едім
Жапанда жапырағыңды көлеңкелеп.
Сен болсаң кәусар сулы мөлдір бұлақ,
Жарқырап жатсаң ағып таудан құлап.
Суыңды шөлдеп келіп ішер едім,
Маңыңда паналар ем мекен құрап.
Немесе жұбай аққу болар ма едік,
Аялап айдынға кеп қонар ма едік.
Күн болса, күн нұрымен бірге балқып,
Түн болса, самалда бір тоңар ма едік.
ҚАСЫМ АМАНЖОЛОВ