Құлағымнан кетер емес
Сенің, сәулем, тәтті үнің!
Жас музадан еш кем көрмес,
Сен – сен сүйікті бұлбұлым.
Гүл бақшадай сахнаға
Шыққан кезде сен сайрап.
Мен отырғам қарсы алдыңда
Қиял кернеп, ой ойлап.
Сені көріп, ой бөлініп,
Қарағанмын жүзіңе.
Кірпігімнен нұр төгіліп,
Көзім түскен көзіңе.
Сонда сенің күн көзіңнен
Жүрегіме нұр тиіп.
Ойға шомғам өз-өзімнен
Көңіліме сыр түйіп.
Нұрлы сәуле сонда сені
Жүрегіме бөледім.
Арман еткен көңлімдегі
Аруыма теңедім…
Күндер өтті, айлар өтті,
Бойды жеңді құмарлық.
Жас жүректі елжіретті,
Болмай кетті шыдарлық.
Махаббатқа бой алдырдым,
Амалым жоқ ашынам.
Құлы емес қой мен тағдырдың,
Неге сырым жасырам:
Махаббатқа жоқ қой айып,
Ерік бердім жүрекке.
Мен ұмтылдым құшақ жайып,
Жетем бе деп тілекке.
ҚАСЫМ АМАНЖОЛОВ