Ай жарық, сүттей әуе тұрған ұйып,
Майда жел сыбырлайды беттен сүйіп.
Тілек қып сол сағатта тұрмын мен де,
Бір жылып, бірде суып, бірде күйіп.
Тілегім бүгін түнде сүйгенімді –
Сүймекпін, куә қылып меңіреу түнді.
Ерітіп жас жүректі құшағында,
Ойыма түсірмекпін өткен күнді.
Мінекей, сол мезгілде біздің тілек,
Болған соң тілек солай қайтсін жүрек.
Ол-дағы асау аттай тыпыршиды –
Алысып, жанды қинап бермей тірек.
Осымен тұруменен уақыт өтті,
Келмеді сүйген жарым, үміт бітті.
«Қайтам ба, енді қайтам» дей бергенде,
Көлбеңдеп қарсы алдымнан біреу шықты.
Тағат қып тұра алмадым, жүрдім солай,
(Сол жерде қозғалуым болды оп-оңай).
Ол-дағы маған қарай бұрды бетін,
Екі ара жақындасты тіпті сондай.
Қалғанда арамызда бес-алты адым,
Мен-дағы сүйгенімді шын таныдым.
«Келші» деп құшақ жая бергенімде,
Мақпалдай ақ саусағын берді жаным.
Айқасып кетті оп-оңай екі білек,
Дүрсілдеп көңілденді шіркін жүрек.
Жабысып, құшақтасып бір адамдай
Болдық та, жоғары қарай жүре бердік.
Сол жерде жас жүрегім атша тулап,
(Әлдене бар денемді кетті улап).
ҚАСЫМ АМАНЖОЛОВ