Жылқым жатыр жайылып көкорайда,
Аш қасқырлар ұлиды әлдеқайда.
Жерде тұрып ым қағам қалғыма деп,
Аспандағы серігім алтын Айға.
Қоңырау үнді құлыншақ, құрау-құрау!
Еркін ойна, асыр сап, жіберме жау.
Алтын жалды астымда арғымағым,
Сауырыңнан Ай сүйсін, жас пырағым.
Маған орден тағылса, саған тұмар,
Сым жібектей тарармын құйрық-жалын.
Ай тұяқты сал күрең, салар сайран.
Жүйткітермін сенімен болса майдан.
Бұлбұл қақты қанатын, таң да таяу,
Мезгіл жетті салатын әнге баяу.
Жас жүрегім тербетсін, әнім жетсін,
Жатқан шығар жан сәулем ұйқылы-ояу.
Тай-құлыншақ арда емген, жуса-жуса,
Өргізермін өлеңмен шолпан туса.
Шопылдатып ойнаса суда шортан,
Нұр шапаққа шомылар таңда шолпан.
Сол сықылды махаббат шұғыласына
Шомылармыз біз-дағы, сүйген қалқам.
Сал күреңмен салдыртып келген шақта,
Ақ білегің талдыртып бір құшақта.
ҚАСЫМ АМАНЖОЛОВ