Оған да тізгін берерсің.
Кәпірден болар хәкімің
Ықтиярсыз көнерсің.
Үй басына мал санап,
Адамға ақша төлерсің.
Амалың бар ма, қайран жұрт,
Күндердің күні болғанда
Қайғыда жүріп өлерсің!
Мен неткенмін, неткенмін,
Құрайлы жүріп кеткенмін.
Тайсойған менен Дендерден,
Сағыз бенен Жемдерден,
Құралайдай шұбырып,
Гулеп те келіп өткенмін.
Ойылдың Тамды көліне
Бір түстеніп кеткенмін.
Маңғыстаудың ойына
Етек-жеңім жыртылып,
Ақ қырауда жеткенмін.
Ойыл да Қиыл, Жем, Сағыз,
Қайран саланың жатқан аңғары-ай!
Ақ шамалы пірлердің
Мешітке жаққан шамдары-ай!
Менің бүйтіп қозғалақтап жүргенім
Аузы түкті кәпірдің
Күшті болған салдары-ай!..
Кәпірден теңдік алуға
Мұрат Мөңкеұлы