Оңаша қалған шақтарда,
Жанымды жаншып батпан мұң.
Қыламықтаған ақ қарға,
Сағынышымды ақтардым.
Қоштасқан сәтті сағынып,
Күйігін шектім көңілдің.
Даланың қарын жамылып,
Өзім – өз болып егілдім.
Атпады бүгін ән сап таң,
Жаза алмадым да ізгі өлең.
Ақ қар ма сені аңсатқан,
Мен бе едім әлде іздеген?!.
Хамит Есаман