Машырық, Теке, Сарық, Мәрі халықты да алды.
Баласы мұсылманның нашарланды,
Кең қоныс қайдан іздеп таптырады?
Бұ жерден дін мұсылман жеті кетті,
Біреуі екі келіп, екі кетті.
Кеткен жұрт жетеу емес, алтау еді,
Біреуін екі санап жеті депті.
Әуелі осы жерден ноғай кетті,
Баласы мұсылманның нобай кетті.
Қазтуған, Асан Қайғы, Орақ, Мамай,
Әрі өтіп, Тесіктаудан солай кетті.
Артынан Телағыс пен Нәрік кетті,
Өзіне ерген жұртын алып кетті.
Жер қарап, он екі жыл желмаямен,
Асан би жердің үстін танып кетті.
Ақыр да қыл жалаулы қалмақ кетті,
Қуалап Дәулеткерей солдат кетті.
Су қарап он екі жыл қайықпенен,
Асан би жердің үстін барлап кетті.
Жылады көшерінде шайқыларың,
Қайғының сонда біліп айтыларын.
Қонысты жұрттан қалған «менікі» деп,
Бұ күнде ие болған қайсыларың?!
Артынан қазақ жұрты кетем деген,
Соңынан Асан бидің жетем деген.
Айтса да кетем деп ол кете алмаған,
Мұрат Мөңкеұлы