Табаны жерге тимеген,
Маңдайы күнге күймеген,
Тұлпардан өзге мінбеген,
Салқындыққа алқара құс тон киген,
Салтанатқа салпы ерінді нар артып,
Салқамдыққа жорғадан өзге мінбеген.
Жасқұстың арғы тұмсығы –
Жәңгірдің қала салдырған,
Негіз етіп қалдырған,
Нәріктің ұлы ер Шора.
Айқайласып, шуласып,
Баланы кәуір сұрар деп,
Мұңайып ханның көшкен жер.
Садағын сала байлаған,
Астана жұртын айналған,
Жауды көрсе жайнаған,
Жай тасындай қайнаған,
Мың қалмақты кез келсе,
Айдарынан байлаған,
Көгендей қойдай айдаған.
Қараша, Құбан – қанды су,
Ақтөбе, Бозан – данды су,
Үш өзен, Самар – жанды су,
Бестерек, Еділ бетінен
Бұлдырған мен Бадашы,
Көп қалмақтың ішінен,
Бесешкі таудың шетінен
Билікті кәуір алар деп,
Мұрат Мөңкеұлы