Япыр-ай! мына өлкенің биылғы жыл тұрғанын
ай көктемей,
Гүл бәйшешек өссе жақсы ед ұлы дала
ырыс құтын шектемей.
Тәңірім-ай табиғаттың қуаңшылық, тарлығынан
сақтай гөр,
Адамзатты азулы аң етпегей.
Япыр-ай! Мына заман қандай заман
күннен күнге
өзгеріліп баратқан,
Қасқырға емес адамдарды
бір-біріне талатқан.
Бала-шаға, ұрпақтардың жамандығын көрсетпей,
Осылардың алдында алса екен бізді Жаратқан…
-деп сыбырлап жалбарынып жалынып,
Отыратын дуалы ауыз қарттарым-ай
ерте алыстап барасыңдар арам
ыздан арылып.
Сендер сірә бәрің кетіп қалар болсаң арттарыңа
қарамай,
Мен қорқамын ұл мен қыздар тәубасынан қала
ма деп жаңылып.
БАЙЫТ ҚАБАНҰЛЫ