Көп болған соң дайын тамақ көксейтұғын
қарындар мен ауыздар,
Пышақ түрін мақтаменен жасап алып кеңірдекті
бауыздар.
У мен тұздан пісірілген ала майлы жамбасты,
Ұлы арқылы әкесінің алдына әкеп
тартып жатыр жауыздар.
Соны ұқпаған, ұқса дағы жарымаған
арамтамақ арандар,
Жағдайы жоқ алаңдар.
Қазан аяқ мәселесін мақсат тұтқан
мәнсәпқұмар мәстектерден құралған,
Жасанды да асыранды ел
қазақ деген ұлтты жойып бара жатса
енді қандай шараң бар?!
Қайран халқым кешір мені
құм шашқам жоқ баршаға,
Таңданбаңыз тамсана.
Қазақ деген ат жамылып бұлауланып аршаға,
Ас сорпасын сенен ішіп басқа қора бағып жүрген
«қаншық иттер» қаншама!!
БАЙЫТ ҚАБАНҰЛЫ