Жүріп келем, сүріп келем өмірді,
Үмітпенен – таңғы түсім секілді,
Күдікпенен – қара кісім секілді,
Жүріп келем, сүріп келем өмірді.
Сезіп келем, біліп келем мен бәрін:
Ештеңені білмегенім секілді,
Ешкіммен бір жүрмегенім секілді,
Сезіп келем, біліп келем мен бәрін.
Король ғана жалғыз қала алады!
Жүректерге пір болғанда не мән бар?
Жүректерге құл болғанда не мән бар?
Король ғана жалғыз қала алады!
Король неге тоқтатпайды жүрісін?
Өзі-өзімнен жылайтыным секілді,
Өзі-өзімнен сұрайтыным секілді:
«Адам өмір сүреді осы кім үшін?»..
ЕРЛАН ЖҮНІС