Сөйтіп бір жүрген арғымақ,
Сүрініп кетті бір күні…
Талайды тергеп, салғылап,
Талқыға түсті тірлігі.
Бойына бітіп күш кенет,
Кісісі қалмай сенетін.
Алдына келсе тістелеп,
Артынан өтсе тебетін.
Мінезі мүлде қызық-ақ,
Қызғаныш тырнап ішті бір,
Соңғы кез…
Байғұс қызыл ат,
Күйгелек күйге түсті бір.
Кеткендей аттың киесі,
Басқа емес,
Ойы – бас қамы.
Күндіз-түн мініп иесі,
Арытып әбден тастады.
Арыды қайран арғымақ,
Қойған соң мініп оттатпай.
Құлағы төмен салбырап,
Сұйылып жалы тоқпақтай.
Осы ғой,
Дүние аярың,
Қалмады атта құр сиық.
Қалтылдап басып аяғын,
Қабырғалары ырсиып.
Қарайды көзі алайып,
Жанына бір дерт батқандай.
Айнала түгел қарайып,
Жоғалып бара жатқандай!
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ