Білгің келсе ныспысын,
Қанды жендет Качергин.
Қаңтар айы қақаған,
Қарыс қадам бастырмай.
Жатып алып қопада
Қой аңдыған қасқырдай.
Қаруланған бәрі де,
Қырамыз деп қазақты.
Кейкілердің әлі де
Ой-мақсаты азаттық!
Қалды жендет аңырып,
Құртпақ болып қаскөйді.
Қара түнді жамылып,
Көк желкеден лап қойды.
Сатыр-сұтыр түн іші
От-найзағай жанғандай.
Бітетіндей жұмысы
Жаудың бағы тайғандай.
Зеңбіректер сірескен
Жұмысы жоқ түкпенен.
Мұншалықты көп әскер
Келеді деп күтпеген.
Бұлты торлап аспанның
Қапас болды – қара түн.
Қимылдауға қас жаудың
Келтірмеді шамасын.
Түн екен деп қысылып,
Қиналатын Кейкі жоқ.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ