Сол атаның баллары,
Осал емес бүгінде.
Зор шайқастың салмағы –
Көтеретін жүгінде.
Жақиядай жас батыр,
Жасқанатын жоқ түрі.
Көз аштырмас сұрапыл
Ескен желдей екпіні.
Атын атап аруақтың
Жанталасып жүгірді.
Барақ пенен Бармақтың
Жалғасындай бүгінгі.
Қанға бөгіп терлігі,
Қалды аттар азайып.
Ер Кейкінің ерлігі
Ертегідей ғажайып.
Қақтығыстың басынан,
Кетпес үшін қапыда.
Ер Кейкінің қасынан
Қалмай қойды Жақия.
Ер Сардарда билігі,
Жіберсе тек еркіне.
Жақияның қимылы
Ұнап қалды Кейкіге.
Бір сәт дамыл алғанда,
Сыңай беріп қолдаған.
Деді Кейкі Сардарға:
– Жақияны бер маған!
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ