Айтар болсақ дәл күнін,
Жиырма бірі қазанның.
Ештеңеге қарамас,
Тастайтындай қырып бір.
Қарлы-жаңбыр аралас,
Қара суық ұрып тұр.
Тастайтындай талқан ғып,
Шиті мылтық, шабан ат.
Алқымында Алқаудың,
Сарысуды сағалап.
Еркін елдің намысы,
Ойнатқандай найзағай.
Сужарғанның қамысы,
Бір-бір талы найзадай.
Әр жанарда жайнап от,
Әр жүректе нұр бардай…
Нар қамыстар найза боп,
Атылғалы тұрғандай.
Секілденіп аш бөрі,
Екі көзі қанталап.
Ақ қазақтың әскері
Келіп қалды анталап.
Одан артық жақын жер,
Болмаған соң бұрлығып.
Тасасында Татыр көл,
Біздің әскер тұр бұғып.
Астаң-кестең сол күні,
Жел де – жаудай жұлқынып.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ