Атақты Байтұрсынның Ахметі,
Сол кезде-ақ атышулы ақын еді.
Ызыңдап «маса» болып елді оятып,
Халыққа көзіңді ашып, «оқы!» деді.
Торғайдың көкке самғап қырандары,
Бұрқанбай, буырқанбай тұра алмады.
Міржақып Дулатұлы «Оян, қазақ!»
Деді де елді бастап ұрандады.
Халықты қинап салық, ғұшыр, зекет,
Бас салып бас көтерсе басып төпеп.
Қаймығып Кенесары әскерінен,
Арқаға талай жерден салды бекет.
Орынбор, Елек және Жаманқала
Салынды сол бір зұлмат замандарда.
Ығысты қазақ байғұс шөл далаға,
Қаруға қарсы тұрар амал бар ма?!
Салынды содан кейін Ырғыз, Торғай,
Қалың ел қарақұрым тозды бордай.
Ақ патша айласына ашық көшті,
Өлген соң Кенесары, Ер Наурызбай.
Ыдырап батырлары соңынан ерген,
Көбісі азып-тозып жолда өлген.
Солардың аман қалған жұрнағынан
Келеді өсіп-өніп екі мерген.
Қос мерген – Амангелді, Кейкіменен,
Бұл күнде амандығын ел тілеген.
Топ бастап Әбдіқапар әскер сайлап,
Қосылып жатыр бәрі еркіменен.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ