Айтылып жеңіл қалжың, әзіл-оспақ,
Жатқан жоқ бірі жекіп, бірі жасқап.
Жамбыны кезек-кезек құлатады,
Бастаса – Амангелді, Кейкі – қостап.
Белгілі мергендердің тайынбасы,
Бейне бір осы сынды тойдың басы.
Атады бірі – көздеп, бірі – нұсқап.
Сол ғана екеуінің айырмасы.
Қалың ел қанық болып мына жайға,
Артпас, – деп екеуінен ақыл, айла.
Бәрі де ырза болып тарасыпты,
Келген жұрт бата қылып Шашамбайға.
Баласы Шашамбайдың Рахмет,
Айтыпты қос мергенге біраз тілек.
– Әкемнің асын тойға айналдырған.
Сендерде, туған елім, бар құдірет.
Кейкі мен Амангелді мергендерім.
Сендердің қандай жақсы келгендерің.
Ішіп-жеп, босқа тарап кетсе халық,
Сол еді онда менің өлген жерім! –
Жасаса ретімен жөнін тауып,
Халқымнан тарқамасын ойын-сауық.
Рахмет қос мергенді аттандырды,
Астына ат мінгізіп, шапан жауып.
***
Аяқтап Шашамбайдан ас пен тойын,
Әр қарай баяндайын Кейкі жайын.
Кейкінің мергендігі арта берді,
Ай асып, жылдар жылжып өткен сайын.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ