Кісіге сәлем беру – әдет-ғұрып.
Абайла, айналаңа мойын бұрып.
Алдыма бұл шіркін де бір келсін деп,
Тартып ем, таралғынды дәлдеп тұрып.
Құладың топшысына тиген құстай,
Қайтесің, шіренген соң мұрттай ұшпай.
Тағы да айтарым сол, топ ішінде,
Сәлем бер құрдасыңа қашпай, пыспай.
Ерен де ер жігіт қой сөзін бағып,
Батырдың бір оғынан аман қалып.
– Құрдасжан, кешір мені! – дей берді де,
Кейкіні тұрды біраз бауырға алып.
Қалың ел қаумалаған қуанысып,
Кейкінің ерлік ісін құп алысып.
Таңғалып мергендіктің мәнісіне,
Кейкіні сыйлап жатыр құрақ ұшып.
Той көп қой аман болса қашанда Ай, Күн
Шындықтан бірақ, шырқап аса алмаймын.
Ас беріп әкесіне жатыр бүгін,
Баласы Рахмет Шашамбайдың.
Шашекең қыпшақтағы асыл адам,
Алысқа несібесі шашыраған.
Күпініп кейбіреудей шашып-төгіп,
Мастанып байлығына тасымаған.
Кісі еді сөзге сараң, іске – берен,
Ақылы – ақ дария, ойы терең.
Әр істің байыбына барлап барып,
Адамды жаратпайды елең-селең.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ