Батыр боп алма-ғайып заман туса,
Дайын ол көтеруге байрақты да.
Халқының қай кезде де иегері,
Сол үшін отқа түсіп, күйер еді.
Күн туса ел басына екіталай,
Кейкі мен Амангелді сүйенері.
Оқушым, осы жайды біл ұғынып,
Әдейі тұрғаным жоқ ірі қылып.
Түбінде бір керегі болар-ау деп,
Ұстаған екеуін де «ұры» қылып.
Үйреткен ұрлыққа да, қарлыққа да,
Темірдей тәртіпке де, жарлыққа да.
Мәпелеп, дәл осылай тәрбиелеп,
Үйреткен шәкірттерін барлық дана.
Сарторғай, Қараторғай мекенінде,
Мерген боп өсіп-өнді екеуі де.
Қасынан қалдырмады Әбдіғапар,
Кетпеді әлдекімнің жетегінде.
Бірі – қол, енді бірі – көз мерген боп,
Пікірі көпке дейін өзгерген жоқ.
Әзірге екі мерген той ішінде,
Дүбірге «он алтыншы» кез келген жоқ.
***
Айтылар асыл сөздің мәні бөлек,
Бұл тойдың басқа тойдан жөні бөлек.
Жөні бар Әбдіғапар хан сайланбақ,
Тұрған соң жұрты қоштап, елі демеп.
Көрсетіп жатыр жұртқа әркім өнер,
Бірі – әнші, бірі – жыршы сөзге шебер.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ