Жаралған жақсылыққа жан-жүрегі.
Жәңгірдің айналасы ән-жыр еді…
Аң аулап, саят құрар
Анда-санда,
Астында –
Тоқпақ жалды қан күреңі.
Ертіп ап
Серілерін,
Серкелерін,
Сұңғыла сұлуларын – еркелерін.
Аралап қайтқандайын болатұғын,
Құм емес,
Таңғажайып ертегі елін.
Қолтықтан –
Қоян,
Түлкі,
Қасқыр қуып.
Асауды үйрететін бас білдіріп.
Суытпай ат аяғын,
Суыт жүріп,
Алатын таң асырмай асқындырып.
Ол күнде шын дос еді Махамбетпен,
Бірге еді дәм-тұзы да татар көппен.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ