Ыра. Түбірі «Ыр» сөзі болатын Ыра сөзі («Ыр+а»; ырушы», «өткір»; өткірнұрлы Күн; Патша-Күн; Патша-Құдай;
патшалық мәртебе), «ырушы-кесуші құрал» (Ара); «ырушы
ағын» я «өзен» (Ыра); «ырушы, өткір жарық», «таң нұры»,
«Күн» (Арай); «Күн нұрындай жарқын мінез-құлық», «өткір
Жүз (Жүз: лезвие; Лик)», я «Бақ Ес» (Ырай); «Күн сипатты
құ- діретті билеуші» (Ыра) т. с. с. мағыналарды білдіреді.