Ақын ба? Ақын – ой үнсіз,
Ұққаның ғана ұғарсың.
Ақын – қос жанар тойымсыз,
Көруге бәрін құмар шын.
Ақын – бір самал сезім ол,
Жүрегін тыңдар не десе.
Боран боп соғар кезі мол,
Үнсіз де жүрер немесе.
Ақын – құс алыс ұшпайтын,
Қалдырып ұя-қонысты,
Ақын – қол қару ұстайтын,
Болдырмау үшін соғысты.
Ақын – от жүрек, мұң көңіл,
Өзің біл – құпта, кінәла:
Әжім боп түсер күнде бір,
Өзінің маңдайына да.
Ақын – хат, ыстық бір үміт
Жастарды жолықтыратын.
…Қысқасы ақын – ұлылық,
Тіршілік тыңдап тұратын.
Ұйытып елді сөзіне,
Жұмылар болса жанары,
Ақынның өзі-өзіне
Ескерткіш болып қалады.
Сәкен Иманасов