Жас кездеріндесыншы, ғалым Әуез Бейсебаев Баянғалимен бірге біраз шырқаса керек. Бір кезде Баянғали қынаптағы қылы-шын әкеліп көрсетіпті. –Жүзі өтіңкіремейді білем, қайрау керек,–депті
Әуез, қы-лышты әрлі-берлі қарап.
–Кел, бәстесейік, қайрамай-ақосы қылышпен басыңды бір тартқанда шауып түсіремін!–дейді ақын.
–Басымды осы қылышпен бір тартқанда шауып түсірсең, мен саған бір коньяк қоямын!–дейді қызып алған Әуез қайтпай.
–Онда мен оны кіммен ішемін?–деп,Баянғалиқылышын қы-нына салған екен.
Б.Әлімжанов