Бiр жылы Талғат жездесi атасы Тақанға (Баянғалидың әкесi) «жаңа қора салғанша бiр жаз баға тұрыңыз»деп қойларын әкелiп тастайды. Жаз түгiлi,екi қыс өтедi, жездесi қойын әкетпейдi. Осы-лай уақыт өтiп жатқанда Баянғали жездесiн Тассу ауылында, жиенi Шегей Бекболатовтың үйлену тойында кездестiредi. Сонда Талғат:–Менiң қойларым қалай?–депсұраған екен. Сонда Баянғали:
Аштан-аш ол қойларың шулап қалды,
Сағынып сен туралы жырлап қалды.
Өзіңе қара қошқар сәлем айтып,
Дорбасын «привет»деп бұлғап қалды!–деген екен. Осы сөзден кейiн Талғат қойларын екi күннен соң алып кетiпті.
Б.Әлімжанов