Болсам егер сурет жайын білетін,
Салар едім кешкі ауылдың суретін.
Күннің қызыл арайына малынып,
Қырдың жасыл шырайы бір кіретін.
Табын күткен топ ішінде қауқылдап,
Таяқ ұстап, кемпір-шалдар жүретін.
Сағым шағын сағынышпен еске алып,
Басты шайқап, кеңкілдесіп күлетін.
Топтан шеттеп, үнсіз ғана жымыңдап,
Бір бозбала, бір бойжеткен жүретін!
Өткен күнді еске алысып аз ғана,
Мәжіліске мәре-сәре мәз бола.
Табын келіп, таяқ сермеп кемпір-шал,
Жөнелгенде, жөткірініп қозғала,
Ең соңында бөгеледі елеусіз
Бал-бұл жанған бойжеткен мен бозбала!
Сиыр біткен ыңыранып, мөңіреп,
Жер көшкендей у-шу болып төңірек ,
Мал қорада бал бармақты жеңгейдің
Шелегіне сүт толғанда мөлдіреп,
Бұзау іздеп бозбала мен бойжеткен,
Қырдажүрер көйлектері желбіреп!
Б. Әлімжанов