Ақ боз үйлер қалғығанда майсада,
Саумал иісін аңқытады тай саба.
Сар даланы сағынышпен тербетіп,
Алтыбақан айналғанда ән сала.
Ақсүйекті қойынына жасырып,
Үнсіз ғана жымияды сай-сала.
Кеудесіне көрген сырды тұндырып,
Көкте қалқып бара жатыр ай сара.
Айға ілесіп кете алмайды қыз-жігіт,
Қолын созып, қанаттарын жайса да.
Табиғаттың тылсымына таңғалып,
Түнмен бірге тына қалған ой,сана!
Б. Әлімжанов