Бұлақ басы!
Мөлдір бастау бұлағым.
Сәби кезден
Сездім күннің шуағын.
Жалаңаяқ
Қозы-лақпен жарысып,
Көк кілемдей
Көгалына құладым.
Осы ауылда
Тұңғыш рет қуанып,
Осы ауылда
Тұңғыш рет жыладым!
Гүлін теріп,
Қыр басында көктемнің,
Өшкеніне
Қарамастан өкпемнің,
Шегіртке мен
Шыр-шыр етіп ыршыған
Көбелекті
Қоймай қуып жеткенмін.
Дала кезіп,
Орман шарлап тынымсыз,
Жидек теріп,
Адасып та кеткенмін.
Аңыз тыңдап аталардан
Әжімді,
Домбыраның
Шегін тұңғыш шерткенмін!
Балалармен
Қырда жылқы баққанмын.
Тоқпақ жалмен
Түнді жарып шапқанмын.
Мөлт-мөлт еткен жұлдыздарға
Үңіліп,
Қиялымның
Патшалығын тапқанмын.
Қыр астында
Доп қуалап құмартып,
Сары сақа
Шиырып кеп атқанмын.
Сиыр іздеп,
Қиырларды шиырлап,
Қара жолдың
Аспанға аттым ақ
шаңын.
Кітаптардың
Беттерінен сыр іздеп,
Ғалам кезіп,
Тәтті ойларға батқанмын.
Қарсы алғанмын
Құрбы қызбен ең алғаш
Құла дүздің
Арайлаған ақ таңын.
Туған жердің
Тамырынан нәр алып,
Алыстағы
Арманыма аттандым!
Бұлақ басы…
Басталған бір тіршілік,
Бірінші рет
Маған күліп күн шығып,
Бірінші рет
Осы ауылда толқыдым.
Жүрегімнен
Елжіреген жыр шығып…
Бұлағымнан
Айығамын бір жұтсам,
Дүниеден
Кеткен
кезде тұншығып