Әнші Кәрім Ілиясовтың рухына
Кешегі өткен Кәрекең
Көкшенің көркем әні екен.
Көнеден қалған көп әуен,
Көріктей үрлеп қыздырып,
Көк байрақты қазаққа
Көтере тартқан жан екен!
Бөлек еді ілтипат, ізеті де,
Бауырмал екенін ел білетін де,
Баладай жалауласа жаны қалмай,
Сахнаға әсем бір мән кіретін де,
Ежелгі асылдардың сынығындай
Өткеннің сәуле берген суретіне,
Отырып ән салыпты бір заманда
Теміртас Біржанұлы тізесінде,
Қалдырған бабалары ойлы ырғақтың
Қалғымай тұрып өтті күзетінде!
Ілиястың Кәрімі
Жасынан түскен оң жолға,
Жоламаған жанжалға,
Ардағы еді Арқаның
Аңқылдап өткен ән жорға!
Қиынға құлаш сермеген
Қиқуы көкке өрлеген
Сырлы да сұлу саздарды
Саумалап төккен пернеден,
Қазына толы кеудесін
Қауымға бұлдап көрмеген
Бебеулеген әнімен
Бесігін елдің тербеген,
Өмірінде ешкімге
Болмасын деп көрмеген!
Батасы «бола берсін, тола берсін!»
Қабыл боп, халыққа бақ қона берсін,
Қағып ап кәрі қолдан домбыраны
Ескі әнге есті балдар сала берсін!