Тарлан мініп
Жаралғандай темірден,
Батыр Есет
Өтерінде өмірден
Бас көтеріп,
Бақұлдасып бауырмен
Айтты бір сөз
Шегелеп шын көңілден.
«Аллаға да,
Алашқа да ниетім
Түзулігін
Барлығың да білесің,
Күнбатысқа
Аяғымды қаратып
Жерле мені,
Жолға дұшпан жүретін!
Пендесінің
Өзі қолдар талабын,
Тілегімнің
Біледі Алла адалын,
Рахым қылса
Қабыл етер қайдан да
Оған бірдей
Жердің түгел тарабы,
Теріс жаттың
Деп мені ешкім жазғырмас
Ұстап тұрам
Тоғыз жолдың торабын,
Туған жерге
Тайраңдатып кіргізбей
Басқыншыны
Тіреп жатсын табаным!
Өтті батыр…
Антқа берік ағайын
Орындады
Аманатын бабаның.
Құба жонда
Күнбатысты күзетіп
Бейіті тұр
Әулие Есет Таманың!