Қар жауып тұр
Жапалақтап
Аппақ таза сезімдей.
Қалықтап кеп
Қонып жатыр,
Қонғаны да сезілмей.
Бір рахат күй
Кешіп келем
Көше бойлап оңаша.
Жан дүнием
Жермен,
Көкпен,
Бір тұтасып егіздей.
Аппақ қарлар
Кіршігі жоқ,
Қай сәуледен жаралдың?
Тозып кеткен
Тіршілікке
Мөлдірлік боп таралдың.
Кейде, достым,
Ұшып кеткің
Келмей ме осы ғарышқа,
Содан кейін
Аппақ қар боп
Жерге қайта оралғың?!